sobota, 6 czerwca 2009
Srebro Pierscionki
Jednak nazwa adamas w piśmiennictwie greckim i rzymskim pozostaje, przyjmując z czasem różnorodne znaczenie, by w końcu stać się synonimem diamentu. Jest bardzo dobry na nierównomierną, arytmiczną pracę serca oraz wyrównanie ciśnienia krwi. Poza tym koi nerwy, uspokaja, odpręża, nadaje się dla osób znerwicowanych, zmęczonych czy czymś zatroskanych, pomaga rozzłoszczonym w powrocie do równowagi. Biżuteria wyrabiana jest z różnorodnych materiałów, głównie z metali szlachetnych (złoto, srebro, platyna), kamieni szlachetnych, bursztynu, kości, szkła oraz tworzyw sztucznych. Otóż w czasach antycznych swoją sławę i znaczenie zawdzięczało żelazo nie tylko dzięki niezwykłej rzadkości ale również, a może przede wszystkim, dzięki - niezwykłej jak na owe czasy - twardości. Szkliwione prace, a w szczególności w stylu cloisonné (pokryte kolorową emalią, poszczególne kolory oddzielone paskami metalu) były bardzo wysoko cenione w kulturze bizantyjskiej i miały silny wpływ na europejską biżuterię następnych okresów. . Jest tańsze od złota, cechując się przy tym pięknym połyskiem, o którego zachowanie trzeba jednak pieczołowicie dbać. Wobec zazwyczaj małych rozmiarów rubinów, wiadomość o znalezieniu ogromnych okazów za każdym razem wzbudza sensację. Od tego czasu tradycja diamentowych pierścieni zaręczynowych rozszerzyła się po całym świecie wśród rodzin arystokratycznych, następnie rodzin przemysłowców a w ostatnim stuleciu także rodzin śzwyczajnych śmiertelnikówś. W złotym wieku XVI handel diamentami skupiony był głównie w rękach portugalskich żydów i włoskich handlowców. Od XVII wieku rozpoczęła się era szlifowania różnorodnych kształtów. Naszyjnik (rys. 2) składa się z 13 okazów Elrathia kingii, każdy przewiercony przez część głowową i umocowany na rzemieniu z surowej skóry. . -
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz